ដោយទទួលស្គាល់តំបន់បំបែក២នៅភាគខាងកើតអ៊ុយក្រែនលោកPutinអាចដឹងពីបំណងប្រាថ្នារបស់លោកសម្រាប់អ៊ុយក្រែននិងរុស្ស៊ីជា”ប្រជាជនតែមួយ”និងរារាំងផ្លូវរបស់ទីក្រុងគៀវទៅកាន់សមាជិកភាពអង្គការណាតូ។តំបន់ Donbassជា​ចំណុច​លេច​ធ្លោ​ក្នុង​ភាព​តានតឹង​ព្រំដែន​រវាង​រុស្ស៊ីនិង​អ៊ុយក្រែន​ជាយូរ​មក​ហើយ។ស្ថានការណ៍កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរកាលពីម្សិលមិញនៅពេលដែលប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី លោកVladimir Putinទទួលស្គាល់ឯករាជ្យភាពនៃតំបន់ផ្តាច់ខ្លួននៅDonetsk និងLugansk នៅភាគខាងកើតអ៊ុយក្រែន។នេះ​ជា​លើក​ទី​១​ហើយ​ដែល​រុស្ស៊ី​បាន​បញ្ជាក់​ថា​ខ្លួន​មិន​ចាត់​ទុក​តំបន់ Donbassរបស់​អ៊ុយក្រែន។នោះអាចបើកផ្លូវសម្រាប់ទីក្រុងម៉ូស្គូក្នុងការបញ្ជូនកងកម្លាំងយោធាដោយបើកចំហទៅកាន់តំបន់បំបែកដោយលើកហេតុផលថាខ្លួនកំពុងធ្វើអន្តរាគមន៍ក្នុងនាមជាសម្ព័ន្ធមិត្តដើម្បីការពារតំបន់។លោក Alexander Borodai សមាជិកសភារុស្ស៊ីនិងជាអតីតមេដឹកនាំនយោបាយ Donetsk បាននិយាយកាលពីខែមុនថាក្រុមបំបែកខ្លួននឹងសម្លឹងទៅរកប្រទេសរុស្ស៊ីដើម្បីជួយពួកគេទទួលបានការគ្រប់គ្រងផ្នែកខ្លះនៃ Donetsk និង Luhansk ដែលនៅតែស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់អ៊ុយក្រែន។ប្រសិន​បើ​សេណារីយ៉ូ​នេះ​កើត​ឡើង វា​អាច​ឈាន​ដល់​ជម្លោះ​យោធា​រវាង​រុស្ស៊ីនិង​អ៊ុយក្រែន។តំបន់ដាច់ពីគ្នា២គឺ Donetsk និង Lugansk ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាតំបន់ Donbass បានបំបែកចេញពីការគ្រប់គ្រងរបស់រដ្ឋាភិបាលអ៊ុយក្រែននៅក្នុងឆ្នាំ២០១៤ហើយបានប្រកាសខ្លួនឯងថាជា “សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិត” ទោះបីជាមិនត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាជា”សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិត” ក៏ដោយ។ ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​នោះ​មកការ​ប្រយុទ្ធ​គ្នា​បាន​ផ្ទុះ​ឡើង​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ដែល​បាន​សម្លាប់​មនុស្ស​ជាង១៤ ០០០​នាក់។ រុស្ស៊ីបដិសេធការចូលរួមក្នុងជម្លោះ។ប៉ុន្តែគាំទ្រក្រុមបំបែកខ្លួនតាមមធ្យោបាយមួយចំនួន រួមទាំងការគាំទ្រផ្នែកយោធាដោយសម្ងាត់ការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ការផ្តល់វ៉ាក់សាំង Covid-19 និងការចេញលិខិតឆ្លងដែនយ៉ាងហោចណាស់៨០០,០០០ ។វិធានការរបស់រុស្ស៊ីក្នុងការទទួលស្គាល់វាក៏ត្រូវបានគេនិយាយថា”សម្លាប់” កិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុង Minsk ។ កិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុង Minsk ត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយដោយ Normandy Quartet ដែលមានរុស្ស៊ីអ៊ុយក្រែន បារាំងនិងអាល្លឺម៉ង់នៅក្នុងរដ្ឋធានីបេឡារុស្សក្នុងឆ្នាំ២០១៥ដើម្បីបញ្ចប់ជម្លោះបង្ហូរឈាមរយៈពេល១០ខែនៅភាគខាងកើតអ៊ុយក្រែន។ កិច្ចព្រមព្រៀង​នេះ​អំពាវនាវ​ឱ្យមាន​ស្វ័យភាព​មួយ​កម្រិត​ធំ​សម្រាប់​តំបន់​ដាច់​ពីរ​នៅ​អ៊ុយក្រែន។ ទោះបីជាមិនត្រូវបានអនុវត្តយ៉ាងពេញលេញដោយភាគីក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែកិច្ចព្រមព្រៀង Minsk នៅតែត្រូវបានចាត់ទុកថាជាមធ្យោបាយដ៏ល្អបំផុតចេញពីវិបត្តិអ៊ុយក្រែន។លោក​ប្រធានាធិបតីPutin​ចាត់​ទុក​ជនជាតិ​រុស្ស៊ី​និង​អ៊ុយក្រែន​ជា​ប្រជាជន​តែ​មួយ។លោកបានសរសេរនៅក្នុងអត្ថបទមួយដែលបានចែករំលែកនៅលើគេហទំព័ររបស់វិមានក្រឹមឡាំងកាលពីខែកក្កដាឆ្នាំមុនថា”អធិបតេយ្យភាពពិតប្រាកដរបស់អ៊ុយក្រែនអាចជាកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយរុស្ស៊ីតែប៉ុណ្ណោះ” ។លោកPutinបាននិយាយនៅក្នុងសុន្ទរកថាតាមទូរទស្សន៍ថា”ខ្ញុំចង់បញ្ជាក់ម្តងទៀតថាអ៊ុយក្រែនមិនមែនគ្រាន់តែជាអ្នកជិតខាងរបស់យើងទេ។វាគឺជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃប្រវត្តិសាស្រ្ត វប្បធម៌ និងស្មារតីរបស់យើង” ។ “ទាំងនេះគឺជាមិត្តរួមក្រុមនិងសាច់ញាត្តិរបស់យើង។រវាងពួកគេមិនត្រឹមតែជាសេចក្តីស្រឡាញ់របស់មិត្តរួមការងារ និងមិត្តភក្តិប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជាសាច់ញាត្តិ ដែលជាគ្រួសារដែលមានចំណងឈាមផងដែរ។”ជំរឿនផ្លូវការចុងក្រោយបំផុតក្នុងឆ្នាំ២០០១បានបង្ហាញថាជាងពាក់កណ្តាលនៃចំនួនប្រជាជននៅគ្រីមៀនិង Donetsk កំណត់អត្តសញ្ញាណរុស្ស៊ីជាភាសាកំណើតរបស់ពួកគេ។ ពួកបំបែកខ្លួនបានប្រើប្រាស់អត្តសញ្ញាណតំបន់ដាច់ដោយឡែករបស់ Donbass ដើម្បីលើកកម្ពស់ការគាំទ្រ និងសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងទីក្រុងគៀវ។តាមរយៈនេះទីក្រុងម៉ូស្គូក៏បន្តដាក់មូលដ្ឋានក្នុងតំបន់តាមរយៈការចេញលិខិតឆ្លងដែនដែលវាអាចបញ្ជូនកម្លាំងទៅការពារប្រជាជនរបស់ខ្លួន។យោងតាមការស្ទង់មតិដែលបានចេញផ្សាយនៅឆ្នាំ២០២១ប្រជាជនជាងពាក់កណ្តាលនៃតំបន់ដាច់ស្រយាលចង់ចូលរួមជាមួយប្រទេសរុស្ស៊ីដោយមានឬគ្មានស្វ័យភាពខ្លះ។មុនពេល Donbass រុស្ស៊ីបានទទួលស្គាល់ឯករាជ្យនៃតំបន់ដាច់ចេញពី Abkhazia និង South Ossetia ក្នុងរដ្ឋ Georgia បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមរយៈពេលប្រាំថ្ងៃក្នុងឆ្នាំ២០០៨។ ទីក្រុងម៉ូស្គូបានផ្តល់ជំនួយផ្នែកថវិកាដល់ពួកគេផ្តល់សញ្ជាតិរុស្ស៊ីដល់ប្រជាជនរបស់ខ្លួននិងបានដាក់ទាហានរាប់ពាន់នាក់នៅទីនេះ។នៅក្នុងករណីនៃហ្សកហ្ស៊ីប្រទេសរុស្ស៊ីបានប្រើការទទួលស្គាល់ឯករាជ្យនៃតំបន់បំបែកដើម្បីពន្យល់អំពីវត្តមានយោធានៅក្នុងអតីតប្រទេសសហភាពសូវៀត។ គោលដៅ​របស់​រុស្ស៊ី​គឺ​រារាំង​មហិច្ឆតា​របស់​អង្គការ​ណាតូ​របស់​ហ្សកហ្ស៊ី​ដោយ​មិន​កំណត់​ដោយ​មិន​ផ្តល់​ឲ្យ​ខ្លួន​គ្រប់គ្រង​ពេញលេញ​លើ​ទឹកដី។ការគណនាដូចគ្នានេះក៏នឹងត្រូវបានអនុវត្តចំពោះអ៊ុយក្រែនផងដែរ។ទីក្រុងម៉ូស្គូបានចាត់ទុកអ៊ុយក្រែនជាតំបន់ការពារសម្រាប់អង្គការណាតូដែលជាសម្ព័ន្ធមិត្តដែលបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ១៩៤៩ដើម្បីប្រឆាំងនឹងសហភាពសូវៀត។លោកPutinបាននិយាយជាយូរមកហើយថាទំនោររបស់លោកក្នុងការពង្រីកទៅខាងកើតទៅអឺរ៉ុបអាចរំលោភលើ”បន្ទាត់ក្រហម” របស់លោក។ ទន្ទឹមនឹងនោះ លោកPutinក៏បានបញ្ជាក់ម្តងហើយម្តងទៀតថា លក្ខខណ្ឌមួយដើម្បីបំបាត់ភាពតានតឹងនៅអ៊ុយក្រែន គឺលោកខាងលិចត្រូវតែធានាថា ក្រុងគៀវមិនក្លាយជាសមាជិកនៃសម្ព័ន្ធភាពឡើយ។ឧត្តមសេនីយ Martin Dempsey អតីតប្រធានអគ្គសេនាធិការចម្រុះអាមេរិកដែលចូលនិវត្តន៍បាននិយាយថា “ខ្ញុំនៅតែគិតថាគោលដៅចម្បងរបស់Putinក្នុងវិបត្តិអ៊ុយក្រែនគឺដើម្បីប្រកួតប្រជែងជាមួយអង្គការណាតូ និងដើម្បីមើលថាតើសម្ព័ន្ធភាពបរាជ័យឬអត់?”។ “ប៉ុន្តែប្រសិនបើលោកសម្រេចចិត្តធ្វើសកម្មភាព លោកទំនងជានឹងបញ្ជូនកងទ័ពទៅគ្រប់គ្រងឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងកើតរបស់អ៊ុយក្រែន(ជាប់ព្រំដែនសមុទ្រ Azov) ដើម្បីបង្កើតស្ពានទៅកាន់ឧបទ្វីបគ្រីមៀនិងច្រកទ្វារទៅកាន់សមុទ្រខ្មៅ”។មុនពេលចុះហត្ថលេខាលើក្រឹត្យទទួលស្គាល់តំបន់ដាច់ចេញពីគ្នាទាំង២ លោកPutinធ្លាប់បាននិយាយថា អ៊ុយក្រែនទាំងមូលគឺជា”ប្រទេសដែលបង្កើតឡើងដោយរុស្ស៊ី”។សកម្មភាពនាពេលថ្មីៗនេះរបស់រុស្ស៊ីបានធ្វើឱ្យមនុស្សជាច្រើនព្រួយបារម្ភអំពីសេណារីយ៉ូដែលរុស្ស៊ីនឹងបើកការវាយប្រហារគ្រប់បែបយ៉ាងលើអ៊ុយក្រែន។ នេះគឺជាសេណារីយ៉ូដែលគួរឱ្យព្រួយបារម្ភបំផុត។ប៉ុន្តែក៏ទំនងជាតិចបំផុតដែរ នៅពេលដែលរុស្ស៊ីគិតគូរពីការចំណាយផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ សេដ្ឋកិច្ច និងមនុស្សនៃសង្គ្រាម។ឧត្តមសេនីយ៍ចូលនិវត្តន៍ Joseph Ralston អតីតមេបញ្ជាការកងកម្លាំងណាតូបាននិយាយថា “ខ្ញុំគិតថា Putinពិតជាមានអំណាចយោធាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីវាយប្រហារអ៊ុយក្រែន។ខ្ញុំក៏ដឹងថាមានការស៊ើបការណ៍អំពីចេតនានេះ” ។ “ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ដឹងដែរថាជនជាតិរុស្សី ពូកែខាងពន្លត់ភ្លើងហើយខ្ញុំនៅតែមិនជឿថា សេណារីយ៉ូនេះនឹងដំណើរការទៅបាន”៕យោងតាមWashington Post, Reuters

ប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី លោកVladimir Putin។រូបភាពTASS

តំបន់Dobassនិងឧបទ្វីបគ្រីមៀ។រូបភាព៖ Washington Post ។